
تا ترکیب خاورمیانه، منابع هوسانگیز، بلندپروازیهای ایدئولوژیک و ماجراجویانه رهبران و خوشخیالی و انفعال شهروندان آن همین است، ظهور بن لادنها، ظواهریها، بغدادیها، حکمتیارها، ملاعمرها، زرقاویها و … پایانی ندارد. حذف مهرهای سوخته بیش از آنکه مایه شادمانی باشد ازقضا مایه نگرانی است چون حکایت از سناریوهای تازه در راه میکند. سناریوهایی که برپایه تجارب گذشته، قابلیت انطباق بیشتری با الزامات منطقهای دارد و مردم این “منطقه بلازده قدسی” را از نو با چهرههایی جدید غافلگیر خواهد کرد.
بعید میدانم این منطقه با مختصات بالا به این زودی و آسانی روی آرامش ببیند. مگر مردم مراکز تمدنی و اقتصادی آن به میزانی از درک سیاسی و قدرت تصمیم برسند که بتوانند بدون دخالت خارجی، سرنوشت خود را در دست بگیرند. و کجا بدون آموزش و تربیت، مردم به چنین درکی خواهند رسید و ماجراجویان با آموزش و تربیت چه نسبتی دارند !
گویی ما در دوزخ تاریخ گرفتار آمدهایم !
برگرفته از فیس بوک رضا بهشتی معز