سه هزار روز از حصر گذشت و ما همچنان از مشروطه به این سو عادت می‌کنیم. “فضیلت” بزرگ ما مردم “عادت” است و این نکته طلایی را هر حاکمی می‌داند که ما مردم سرانجام عادت می‌کنیم. حاکمان تنها باید ریسمان مهار را تا اندازه‌ای بکشند تا فضیلت “عادت” به جریان افتد. هوش شخص حاکم یافتن نقطه بهینه کشش و تناسب زمانی است. وقتی چرخه شوم “عادت” بجریان افتاد مصالح دو رکن رکین آن یعنی “سازگاری” و “فراموشی” فراهم می‌شود و سازگاری و فراموشی نه تنها مصائب عادت را برای ما گوارا می‌کند که از آن مصائب و رذایل، حتی فضایلی میسازد تا ما در تاریخ آسوده وجدان و قهرمان بمانیم !
ما تا عادت می‌کنیم هیچ حاکمی را باک نیست. ارباب هوشمندِ تصمیم هرچه بیشتر و بهتر باید ملات فراموشی و سازگاری را برسانند تا خمیرمایه عادتِ ملت جان بگیرد. ما تا عادت می‌کنیم ملات هم فراهم است ! عادت، بازی بزرگ با زمان است، ما ایرانیان نسبتی با زمان نداریم، لابد هرچه می‌رسد خیر است !
برگرفته از فیس بوک رضا بهشتی معز
https://www.facebook.com/rbeheshtimoez
