
اگر روحانیان شیعه بطورعام و روحانیون سیاسی بطورخاص بدانند که امثال ایتالله امجد با ازخودگذشتگی و تضحیه چه خدمتی به آنها میکنند، از سر خواجگی کون و مکان برمیخیزند، ترک بازیگری کرده و بندگی میکنند. مستی و آرزو اما اجازه هوشیاری نمیدهد. شلتاق میکنند، تهدید میکنند و خیال میکنند آدمی که با خدا معامله کرده از این سروصداها میترسد. عرض خود میبرند و زحمت بیش میکنند.
نه تعداد امجد زیاد است، نه این فرصتها همیشه، وگر شصت و هفتاد سال دعای “یا رب از ابر هدایت برسان بارانی” رندی و سالوسی نیست، اینک آن باران، بسمالله اگر مَردید !
آنچه امجد گفت همانست که در “اسرارالتوحید” آمده و دوجمله بیش نبود: «خدایش بیامرزاد که هرکسی از آنجا که هست، یک گام فراتر آید.» و آنچه او گفت«…همه پیغمبران بگفتهاند، او بگفت که از آنچه هستید، یک قدم فراتر آیید.» !
عصاره عمری منبر و قال شما همین یک کلمه است: یک گام بردارید و بر سر نفس بگذارید و ملتی را برهانید.
در شما آن مایه نیست که چون امجد خرقه بسوزانید و عمری ادعا را یکجا نقد کنید، شلتاق نکنید، گوش کنید و غنیمت بشمارید اگر مصالح دکان بگذارد. ففروا الیالله ….
برگرفته از فیس بوک رضا بهشتی معز