سیدمصطفی تاجزاده
دو فوریت طرح «مقابله با اقدامات رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت» در مجلس به تصویب رسید. طبق بند یازدهم آن، «سفر مراوده و مسابقه ایرانیان با اتباع اسرائیل غیرقانونی خواهد بود». طبق این بند ورزشکاران ایرانی حق ندارند با همتایان اسرائیلی خود مسابقه دهند.
چنین قانونی راه بر تعلیق عضویت ایران در کمیته بین‌المللی المپیک و دیگر فدراسیون‌های بین‌المللی ورزشی می‌گشاید و جمهوری اسلامی را، در شرایط تحریم‌های سخت اقتصادی، گرفتار تحریم‌های ورزشی نیز خواهد کرد و افکار و احساسات قشرهای وسیعی از مردم ورزش دوست را علیه خود برمی‌انگیزد.
وزیرخارجه جنگ‌طلب آمریکا هفته پیش اعلام کرد آمریکا صرفا به‌دنبال تحریم اقتصادی ایران نیست؛ در پی انزوای سیاسی جمهوری اسلامی نیز هست. چرا دلواپسان همزمان با تحریم‌های نفتی و بانکی، و جلوگیری از تصویب FATF می‌کوشند با خودتحریمی جدیدی، راه انزوای بین‌المللی ایران را برای امریکا هموار کنند؟
تلاش نمایندگان حامی بند ۱۱ طرح مذکور یادآور انکار هولوکاست در دولت قبلی است که زمینه را برای اجماع جهانی علیه ایران و در نتیجه انزوای سیاسی کشور، همزمان با تشدید تحریم‌های اقتصادی آماده کرد و به دادن رای یکپارچه همه اعضای مجمع عمومی سازمان ملل به محکومیت هولوکاست منجر شد که به نفع اسرائیل و علیه جمهوری اسلامی ایران بود.
مقامات ایرانی مدعی‌اند که ورزشکاران ایرانی داوطلبانه از مسابقه‌دادن با همتایان اسرائیلی خودداری می‌کنند. این طرح در صورت قانون‌شدن به‌معنای آن است که مسابقه‌ندادن با ورزشکاران اسرائیلی، انتخاب آزاد ورزشکاران نیست؛ اجبار حکومتی است. درست مانند حجاب زنان که هنگامی که از انتخاب فردی به اجبار حکومتی تبدیل شد، پیامدهای منفی فراوانی برجاگذاشت و به نفی اصل آن نزد درصد مهمی از نسل جوان انجامید.
ممنوعیت قانونی مزبور ارزش اقدام داوطلبانه ورزشکار ایرانی را که از رودررویی با همتای اسرائیلی می‌پرهیزد و پیامدهای آن را، به شمول محرومیت از کسب مدال و عنوان قهرمانی به‌جان می‌خرد، از بین می‌برد، انتخاب او را بی‌ارزش می‌کند و آن را به یک دستور حکومتی فرومی‌کاهد. همچنین به رژیم صهیونیستی بهانه می‌دهد که ادعاهای خود را درست بخواند و مسابقه‌ندادن ورزشکاران ایرانی را با ورزشکاران اسرائیلی، نه خواسته خود آنها، که به علت فشار حکومت بنامد که ورزشکاران ناگزیر به اجرای آن بوده‌اند.
این طرح حتی اگر تصویب شود در نهایت اجرا نخواهد شد، چراکه افکار عمومی، جامعه وزرشکاران، نخبگان فرهنگی و اجتماعی و حتی بسیاری از مسئولان سیاسی و اجرایی کشور با آن مخالفند و آن را روش مناسبی برای مبارزه با رفتار ضدحقوق بشری رژیم صهیونیستی و توسعه‌طلبی آن نمی‌دانند، و نوعی خودزنی و در هر حال بیشتر به‌سود اسرائیل و به زیان ایران ارزیابی می‌کنند. به همین دلیل، طرح فوق دیر یا زود با شکست روبه‌رو خواهد شد. همچنان که پرچمدار نفی هولوکاست از موضع خود عقب نشست و سکوت پیشه کرد.
@Baannewss
البته هزینه این رفت و برگشت بی‌حاصل و بلکه مضر، در نهایت از جیب مردم پرداخت می‌شود، همچنان که خسارت حمله به سفارت بریتانیا، سرانجام از بودجه عمومی پرداخت خواهد شد.
باران نیوز
